ARCHIEF REGISTER VAREND ERFGOED NEDERLAND (RVEN)

n.v.t.

Het "Lichtschip 12 - Noord Hinder" werd in 1963 in opdracht van de Koninklijke Marine gebouwd bij Scheepswerf "De Waal" te Zaltbommel. Het lichtschip werd in 1963 met een bemanning van 11 koppen op zijn positie ten noorden van de Hinderbanken uitgelegd.;
De lichtschepen hadden geen eigen naam maar een nummer. Het lichtschip waar we nu over spreken had het nummer "12" en was het laatste Nederlandse lichtschip en enig in zijn soort, d.w.z. modern voor z’n tijd. Zo had ieder bemanningslid zijn eigen hut.

Het lichtschip ressorteerde destijds onder het Loodswezen, Betonning, Bebakening en Verlichting (afgekort Loodswezen enz.) dat op haar beurt onder de Koninklijke Marine viel.

In de tachtigerjaren van de 20e eeuw, werden na de privatisering van het Loodswezen de Nederlandse lichtschepen ondergebracht bij het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. Het lichtschip, in feite geldt dat voor de gehele vaarwegmarkering, kwam organisatorisch uiteindelijk terecht bij Rijkswaterstaat.

In 1981 werd het lichtschip geautomatiseerd, om daarna onbemand naar zee te gaan.
De automatisering vond plaats bij de scheepswerf Hogenraad en Kuyt B.V. te Scheveningen.
Na de automatisering had het lichtschip min of meer een ander uiterlijk gekregen.
De achtermast was verwijderd en er was een helidek aangebracht met het doel in geval van storing onderhoudspersoneel af te kunnen vieren. 
De steng van de voormast werd verwijderd, in plaats daarvan werd een grote sprietantenne gemonteerd. 
De twee aan boord geplaatste loodsjollen werden vervangen door een rubber MOB (Man Overboord Boot). Enige grote en veel kleine wijzigingen vonden plaats. Alles was gericht op een volautomatisch bedrijf.

Het schip werd in 194 uit dienst gesteld en opgelegd te Hellevoetsluis.
Moderne navigatiemiddelen maakten het gebruik van de vrij kostbare lichtschepen overbodig. De lichtschepen werden vervangen door een grote lichtboei (20 kub.mtr).
Het lichtschip maakte twee levensfasen door, bemand en onbemand. In beide levensfasen heeft het lichtschip uitstekend gefunctioneerd. Wel moet worden erkend dat de staat van onderhoud toen het lichtschip werd opgelegd slecht was. Het geheel maakte een verwaarloosde indruk, die te wijten viel aan de onbemande periode van het schip.

Het interieur is vrijwel ongewijzigd gebleven.
Enige enthousiaste mensen kregen van Rijkswaterstaat, de eigenaar van het schip, toestemming het schip in beheer te nemen en in een stichting onder te brengen. Het schip bleef eigendom van Rijkswaterstaat. De stichting met de naam; "Stichting Lichtschip 12 – Noord Hinder" werd na enkele jaren aangeboden het schip in eigendom te nemen, omdat het schip voor de overheid zijn functie volledig had verloren. De Stichting die volledig uit vrijwilligers bestond, en nog bestaat (bijna allen gepensioneerd), namen het aanbod niet aan. De Gemeente Hellevoetsluis werd toen eigenaar van het lichtschip. Belangrijk voor de stichting is, en dat mag niet onvermeld blijven, dat de gemeente Hellevoetsluis de Stichting subsidieert.
In feite heeft de Stichting de beheerfunctie van de gemeente Hellevoetsluis overgenomen. Een constructie die tot nu toe goed functioneert.

Het schip wordt zeer goed onderhouden en doet thans dienst als museumschip, je zou kunnen zeggen dat het lichtschip in zijn derde levensfase verkeerd.
Aan het museale aspect wordt de laatste tijd veel aandacht besteed.
Het streven is er vooral op gericht de authenticiteit van het schip te behouden, maar het daarnaast ook aantrekkelijk te maken voor het publiek.
Voor de jeugd, bovenbouw van het basis onderwijs, worden aan boord educatieve programma’s verzorgd, waarbij de inter-actie belangrijk is. Daarnaast zegt het Stichtingsbestuur het belangrijk te vinden dat ons nageslacht kennis kan nemen van een maritiem verleden waarin het lichtschip een unieke plaats innam als hulpmiddel voor een veilige navigatie op zee. In onze moderne tijd met ondermeer satelliet navigatie, radar en uitstekende communicatie middelen, is het goed terug te zien en kennis te nemen van de toenmalige navigatiemiddelen. Om het heden te begrijpen is kennis van het verleden noodzakelijk, dat proberen we door de instandhouding van onder meer het lichtschip "Noord Hinder" kenbaar te maken.