ARCHIEF REGISTER VAREND ERFGOED NEDERLAND (RVEN)

Hoop op Zegen
Dankbaarheid

Eén van de oudste schippersfamilies van de Giessenstreek was de familie van Houwelingen. Reeds in 1751 was er al een schipper Toon van Houwelingen.
Als nazaat van deze Toon werd op 29 november 1846 Antonie van Houwelingen geboren, die omstreeks 1860 bij zijn vader in dienst kwam.
Later zette hij het bedrijf van zijn vader voort en voer hij even als andere schippers zijn wekelijkse beurtvaartdienst op Gorcum via de Giessen en de Schelluinse Vliet. Ook werd er in de zogenaamde wilde vaart diverse materialen zoals, zand, grind, metselstenen, hout, hooi en stro gevaren.
De drie zoons van Toon van Houwelingen, Gart-Jan, Henk en Aart kwamen bij hem in dienst. Door de bouw van de schutsluis tussen de Giessen en de Merwede, kwamen er meer mogelijkheden en in 1902 liet Toon bij scheepswerf van Vliet & Co. (thans scheepswerf De Merwede) te Hardinxveld een nieuw schip bouwen. Dit schip, de "Hoop op Zegen", had een laadvermogen van 33 ton.
Tijdens de bouw van het schip kreeg Toon van Houwelingen op 3 juni 1902 in Gorcum een ongeluk, waaraan hij op 26 juni overleed. Op zijn sterfbed gaf hij aan Gart-Jan de opdracht om de naam van het in aanbouw zijnde schip te wijzigen in "Dankbaarheid".
Gart-Jan voer in hoofdzaak zand, grind, turf en in de herfst suikerbieten en pulp onder andere voor de suikerfabriek te Werkendam. De gebroeders Aart en Henk bleven de beurtdienst op Gorcum en het losse vervoer binnen de Albasserwaard verzorgen. Omdat er in de jaren twintig veel bodediensten over de weg ontstonden hadden de beurtschippers minder werk dan voorheen en de één na de ander stopte tenslotte met de beurtvaart. Ook Aart en Henk van Houwelingen zijn er in deze jaren mee gestopt.
Gart-Jan, die inmiddels drie zonen had gekregen, Toni, Jan en Teunis, liet in 1922 een nieuw schip bouwen met een Deutz dieselmotor. Dit schip werd de "Dankbaarheid II" genoemd.
De "Dankbaarheid I" zoals het schip uit 1902, na gereedkomen van het tweede schip werd genoemd, werd ontdaan van mast en tuigage en werd met vader Gart-Jan aan het roer, gesleept door de "Dankbaarheid I" . Later kwam zoon Teunis bij zijn vader varen. In 1944 werd het bedrijf aan de drie zoons overgedragen. Toen Jan in 1950 in dienst trad bij de Coöperatieve Landbouwvereniging de Samenwerking werd de "Dankbaarheid I" aan dit bedrijf verhuurd als reserve opslagplaats.
In de jaren zestig kwam er een einde aan de enkele eeuwen oude schipperstraditie van de familie van Houwelingen, doordat de Samenwerking ander vervoer ging gebruiken voor de aanvoer van grondstoffen. De "Dankbaarheid I"  werd verkocht aan iemand in Rotterdam die het schip tot woonark verbouwde. De "Dankbaarheid II"  ging naar Yerseke waar hij voor de visserij gebruikt werd.

Scheepstype

Voor zover bekend enige Giessenburgse schuit. Eerste schuit gebouwd voor en gelijk met de deuren van de schutsluis naar de Giessen.

Type schip: Giessenburgse Schuit, oud schipper praat altijd over het schuitje. Daar deze schippers familie uit Giesen-Nieuwkerk kwam is het scheepstype Giessenburgse Schuit ontstaan. Het type is echter een aakschip en is ook onder deze naam gebouwd bij scheepswerf van Vliet & Co.  Deze scheepswerf is in 1902 opgericht. Na het bouwen van een aantal kleinere boten werd als bouwnummer 6 de "Op Hoop van Zegen" als eerste grote zeilschip gebouwd. Waarschijnlijk is men eerst her en der gaan kijken voordat men met de bouw startte want het schip heeft van alle aaksoorten iets in zich, bijvoorbeeld geen heve plaat maar een open voor en achtersteven. Sterk geknepen achterschip, zeer vol in de midscheeps, invallend boeisel als een Wilnisseraak en de lengt/breedte verhouding van een Biesboschaak. Al met al een geheel eigen ontwerp van een schipper en scheepswerf.
Volgens het werfjournaal was dit bouwnummer 6 en gebouwd in het oprichtingsjaar van de werf een aakachtige. 
De bouwprijs bedroeg  volgens de factuur van 22 oktober 1902; 1311,26 guldens  


Mei 1994 kochten Aren Jumelet en Caroline van der Schalk een opgebouwde woonark met daaronder het casco van een bijzonder scheepje.
Het scheepje is versleept van Papendrecht naar  Zaandam waar een begin werd gemaakt met de restauratie. De bedoeling was om in 2002 met het 100-jarig bestaan het scheepje weer opnieuw onder zeil te brengen.